...σαν να μου φάνηκε πως, χθες βράδυ στον ύπνο μου, ονειρεύτηκα ότι ξύπνησα για να πάω στο σχολείο. Κι όμως, τίποτε δεν έμοιαζε ίδιο. Βρισκόμουν κάπου στη μέση του ωκεανού, ταξιδεύοντας πάνω στο κύμα της θάλασσας.
Παρέα με κοχύλια, αστερίες, καβούρια και χιλιάδες χρυσόψαρα, άφηνα τον άνεμο να με οδηγήσει στο μαγικό κόσμο του βυθού...
Ή μήπως και δεν ήταν όνειρο;
Μήπως να ήταν οι τελευταίες αναμνήσεις από το μαγικό ταξίδι μιας ολόκληρης χρονιάς με οδηγό τη φαντασία;
Το Καλοκαίρι έφτασε και, σίγουρα, θα είναι όμορφο.
Όσο για το ταξίδι...
κι αυτό θα συνεχιστεί.
Θα έχει πολλούς σταθμούς, χιλιάδες νέες αποκαλύψεις και το ευχάριστο είναι...πως το ξεκίνημα έγινε. Είμαστε ήδη σε πορεία.